นายศุภชัย ใจสมุทร ส.ส. พรรคภูมิใจไทย แถลงข่าวประเด็นนายศักดิ์สยาม ชิดชอบ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม ได้ยื่นคัดค้านคำร้องถึงประธานสภาผู้แทนราษฎร เรื่อง ขอคัดค้านกรณีที่พรรคฝ่ายค้านยื่นขอให้เสนอเรื่องไปยังศาลรัฐธรรมนูญเพื่อวินิจฉัยว่าความเป็นรัฐมนตรีของนายศักดิ์สยาม ชิดชอบ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม สิ้นสุดลงเฉพาะตัว ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย มาตรา 170 (5) ประกอบมาตรา 187

วันพุธที่ 8 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา 13.30 นาฬิกา ณ ห้องแถลงข่าว ชั้น 1 อาคารรัฐสภา นายศุภชัย ใจสมุทร ส.ส. พรรคภูมิใจไทย แถลงข่าวประเด็นนายศักดิ์สยาม ชิดชอบ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม ได้ยื่นคัดค้านคำร้องถึงประธานสภาผู้แทนราษฎร เรื่อง ขอคัดค้านกรณีที่พรรคฝ่ายค้านยื่นขอให้เสนอเรื่องไปยังศาลรัฐธรรมนูญเพื่อวินิจฉัยว่าความเป็นรัฐมนตรีของนายศักดิ์สยาม ชิดชอบ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม สิ้นสุดลงเฉพาะตัว ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย มาตรา 170 (5) ประกอบมาตรา 187 แล้วนั้น โดยในหนังสือมีการชี้แจงว่า การที่ผู้ร้องได้กล่าวหา นายศักดิ์สยาม เป็นการอ้างเพียงเหตุข้อสงสัยมูลเหตุการถือหุ้นบริษัทศิลาชัย บุรีรัมย์(1991)จำกัด โดยผู้คัดค้านได้โอนหุ้นดังกล่าวให้กับนายศุภวัฒน์ เกษมสุทธิ์ เมื่อวันที่ 26 ม.ค.61 และได้ลาออกจากการเป็นกรรมการผู้จัดการของบริษัทดังกล่าวเมื่อวันที่ 9 เม.ย.62 ไปแล้ว ซึ่งเป็นเรื่องเดียวกันกับที่ป.ป.ช. กำลังดำเนินการสอบสวนอยู่ จนถึงวันนี้ ป.ป.ช. ก็ยังไม่มีการดำเนินการใด ๆ ซึ่งแสดงให้เห็นว่า นายศักดิ์สยาม ยังไม่เป็นผู้กระทำผิด ดังนั้น การยื่นเรื่องของพรรคฝ่ายค้านจึงเป็นการกล่าวหาผู้คัดค้านซึ่งมุ่งประสงค์ทำลายกันทางการเมืองต่อนายศักดิ์สยาม และพรรคภูมิใจไทย เป็นเหตุให้นายศักดิ์สยามต้องยื่นร้องคัดค้านกรณีการยื่นดังกล่าวของพรรคฝ่ายค้านต่อประธานสภาฯ ซึ่งหลังจากนี้เป็นเรื่องที่ประธานสภาฯ จะดำเนินการพิจารณาก่อนว่า ควรต้องส่งเรื่องนี้ไปยังศาลรัฐธรรมนูญหรือไม่ กรณีตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 144 เจตนารมณ์ของกฎหมายมิได้ระบุเฉพาะเจาะจงตามที่พรรคฝ่ายค้านกล่าวถึง แม้ตามรัฐธรรมนูญจะกำหนดให้ประธานสภาผู้แทนราษฎร ต้องดำเนินการในการส่งต่อไปยังศาลรัฐธรรมนูญ แต่ขอความเป็นธรรมจากประธานสภาผู้แทนราษฎรต้องพิจารณาว่า เรื่องที่เสนอเข้ามาเป็นเรื่องที่ควรจะส่งต่อหรือไม่ ทั้งนี้ การร้องในครั้งนี้ จึงเป็นการใช้สิทธิทางรัฐสภาโดยไม่สุจริต เพราะจงใจกระทำการลักษณะใช้ประธานสภาผู้แทนราษฎร และศาลรัฐธรรมนูญเป็นเครื่องมือกลั่นแกล้งผู้คัดค้านเพื่อหวังประโยชน์ในทางการเมืองของผู้ร้อง และจงใจบิดเบือนข้อเท็จจริงเพื่อใส่ความผู้คัดค้านโดยเจตนาทุจริต ทำให้ผู้คัดค้านได้รับความเสียหายต่อชื่อเสียง เดือดร้อนรำคาญ ต้องเสียเวลา เสียค่าใช้จ่ายในการปกป้องสิทธิโดยชอบธรรมของผู้คัดค้านไม่ให้เสียไป จึงขอความเป็นธรรมจากประธานสภาผู้แทนราษฎร และคุ้มครองป้องกันการยื่นคำร้องเพื่อกลั่นแกล้งบุคคลอื่น โดยมีคำสั่งไม่รับคำร้องดังกล่าว